วันอังคารที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2561

นิทานโบราณกวีนิพนธ์ เรื่องอินจันแฝดสยาม ตอนที่ ๓

นิทานโบราณกวีนิพนธ์
เรื่อง อินจันแฝดสยาม
ตอนที่ ๓
    ๐ ฮันเตอร์อยู่เมืองไทยในยามนั้น    ได้เป็นชั้นเจ้าคุณจรูญศรี
พระนั่งเกล้าเจ้าตั้งให้อย่างดี        ได้เป็นที่โปรดเกล้าฯของเจ้านาย
    ๐ พระนั่งเกล้านั่นชั้นเจ้าสัว       มีเรือสำเภาเข้าไปค้าขาย
รวยมาก่อนเสวยราชย์ชั้นเจ้าชาย  มีเงินฝากมากมายในพระคลัง
    ๐ ใส่ถุงแดงเอาไว้มิใช่ย่อย       มีมากมายไม่น้อยหลายหมื่นชั่ง
ใช้สร้างวัดหลายโกฎิไม่หมดคลัง  รัชกาลชั้นหลังยังได้ใช้
    ๐ เมื่อฝรั่งเศสมาเข้าหาเรื่อง     ยึดเอาเมืองจันทบุรีเราไปได้
ส่งเรือรบลงมาเข้าในอ่าวไทย        จนถึงได้ยิงกันสนั่นกรุง
    ๐ ก็ได้เงินถุงแดงไปแบ่งห้าม    เข้าใช้หนี้สงครามหลายหมื่นถุง 
สิ้นพระนั่งเกล้าไทยอีกหลายคุ้ง    ไทยต้องยุ่งกับฝรั่งระวังตัว
    ๐ ฝ่ายนายอินนายจันสำคัญมาก  ตั้งรกรากเมืองฝรั่งจนฝังหัว
แปลงชาติเป็นมะริกันเข้าพันพัว      เป็นสุขชั่วลูกหลานมานานปี   
    ๐ มีที่ดินถิ่นฐานมีบ้านช่อง         มีเงินทองมากครันขั้นเศรษฐี
นายจันมีที่ดินทำกินดี                    สี่ร้อยยี่สิบห้าเอเคอร์ควร
    ๐ มีทาสสิบเอ็ดคนไม่จนยาก    มีหลายหลากสินทรัพย์นับไม่ถ้วน
มีลูกสิบเอ็ดคนครบจำนวน            อาคิเลตเนื้อนวลเป็นขวัญใจ
    ๐ นายอินมีที่ดินถิ่นสถาน          อยู่ประมาณสามร้อยเอเคอร์ได้
มีลูกสิบคนถ้วนจำนวนใน              ซ่าร่าห์ได้เคียงคู่อยู่ด้วยกัน
    ๐ ที่สิบหกมกราเวลาดึก            จันรู้สึกกระสับกระส่ายหัวใจสั่น
คอแห้งผากอยากน้ำเป็นสำคัญ     ปลุกอินนั้นให้ตื่นลุกขึ้นไป
    ๐ นั่งผิงไฟในห้องอินต้องฝืน    จึงชวนจันนั้นคืนไปนอนใหม่
ตีสี่บุตรนายจันจึงเข้าไป               พบพ่อจันสิ้นใจนอนหลับตา
    ๐นายอินตื่นขี้นมาถามหาพี่       ยังอยู่ดีหรือไรมือไขว่หา
วิลเลี่ยมบอกพ่อตายวายชีวา        นายอินว่าเช่นนั้นฉันก็ตาย
    ๐ เขาดึงจันมากอดตลอดร่าง   ร้องไห้พลางคิดไปก็ใจหาย
เขาเหงื่อท่วมตัวทั้งร่างกาย         หัวใจวายไม่ถึงครึ่งชั่วโมง
    ๐ ที่สิบเจ็ดมกราเขาลาจาก      อินจันพรากโลกไปไม่ตายโหง
ถึงตายดีเขาก็เอาไปเข้าโลง        ต้องลาโรงละครใหญ่โลกไปลับ
    ๐ ยี่สิบห้าปีก่อนเขาจรจาก      แม่กลองพรากลับไปแล้วไม่กลับ
สามสิบหกถ้วนปีเขาลี้ลับ            ควรจะนับเป็นบุรษสุดสำคัญ
    ๐ เขาฝากชื่อไว้ให้ลือลั่น        "นายอินจัน ไซมิสทวิน" นั่น
ทำให้โลกรู้จักร้องทักกัน             นามอินจันโด่งดังครั้งกระโน้น
    ๐ฝรั่งว่าโลกหรือคือโรงละคร   แต่ไทยสอนคนเช่นเขาเล่นโขน
ล้วนเต้นวิ่งลิงโลดกระโดดโจน    เหมือนลิงโลนเหมือนยักษ์เพราะรัก
                                                    ชัง
    ๐ เมื่อชีพดับลับโลกก็โศกเศร้า ทิ้งชื่อไว้ให้เขาคนข้างหลัง
นั่งสรรเสริญเยินยอเหมือนอยู่ยัง   ให้เขานั่งนินทาเหมือนบ้ายอ
    ๐ ล้วนเวียนว่ายตายเกิดประเดิดประดัก  ให้เขารักเขาชังนั่งหัวร่อ
เรื่องนายอินนายจันนั้นก็พอ           จะเป็นข้อเตือนจิตสะกิดใจ
    ๐ เกิดมาในโลกนี้จะดีชั่ว            ก็เป็นตัวตนอยู่ครู่ใหญ่ใหญ่
แล้วก็ลาโลกดับล่วงลับไป             เหมือนกับไม่เคยเกิดกำเนิดมา
    ๐ตายไปเป็นอะไรก็ไม่รู้              แต่พระผู้มีพระภาคท่านตรัสว่า
คนเวียนว่ายตายเกิดทุกเวลา         เหมือนฝนฟ้าตกใหญ่น้ำไหลพรู
    ๐ อยู่ในห้วยในหนองในคลองบึง ไหลไปถึงในลำแม่น้ำอยู่
ไหลไปถึงพระสุมทรไกลสุดรู้         เป็นไอสู่ฟากฟ้าทั่วสากล
    ๐ เป็นเมฆหมอกเป็นน้ำค้างกลางยอดหญ้า เป็นหิมะตกมาเป็นน้ำ
                                                                         ฝน 
ไ่ม่เคยจากภาพพื้นภูวดล                 ไหลเวียนวนเช่นนี้ล้านปีมา
 ๐ น้ำระเหยแห้งหายกลายเป็นอื่น แล้วกลับคืนไม่แห้งจากแหล่งหล้า
ถ้าหายไปวันละหยดหมดโลกา        แต่น้ำฟ้าไม่เคยหมดเลยไป
   ๐ เหมือนชีวิตผู้คนเวียนวนอยู่       เกิดแล้วตายไม่รู้ไปอยู่ไหน
แต่พระสัพพัญญูล่วงรู้ไกล      เพราะทรงได้ทิพยเนตรเห็นเหตุการณ์ 
    ๐ ถ้าพระสัพพัญญูยังอยู่ไซร้        คงชี้ให้เราแจ้งแหล่งสถาน
ที่อินจันไปเกิดกำเนิดนาน                อยู่ในบ้านเมืองใดในโลกา 
๐พระพุทธองค์ทรงตรัสว่าสัตว์มนุษย์ ตายแล้วผุดเปลี่ยนหน้าขึ้นมา
                                                           ใหม่
เพราะปัจจัยปรุงแต่งจนแจ้งใจ           แยกออกได้ใจอย่างกับร่างกาย
   ๐หนึ่ง"กัมมัง เขตตัง"กรรมตั้งมั่น   เป็นเขตขัณฑ์นาไร่สวนทั้งหลาย
สอง"วิญญานัง พีชัง"ดุจดังคล้าย  วิญญาณย่อมละม้ายคล้ายพืชพันธุ์
    ๐สาม"ตัณหัง สิเนโห"คือตัณหา  เป็นเสน่ห์อยากเกิดมาในโลกนั่น
เกิดเป็นคนเป็นสัตว์สารพัน              ชีวิตนั้นอุบัติด้วยปัจจัย
   ๐ จนเราลุอรหัตตัดกิเลส              จึงสิ้เหตุเกิดกายาขึ้นมาใหญ๋
ใครว่า"ตายสูญ"พ้นอย่าสนใจ         ถึงจะใหญ่ยศถาชั้นอาจารย์
    ๐เป็นมิจฉาทิฎฐิดำริผิด               จะจมมิดนรกสิ้นอวสาน
ดำริผิดบาปหนาคนสามานย์            ห้ามสวรรค์นิพพานนามนานมา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น