วันพุธที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2561

เพลงยาวแม่น้ำแม่กลอง (นิราศท่าดินแดง)



๐จากคลองบางนกแขวกมาแยกขวา   เหาะทวนมาตามลำแม่น้ำไหล
นิราศท่าดินแดงแจ่มแจ้งใจ                 นึกย้อนไกลเมื่อสมัยสองร้อยปี
ครังพระพุทธยอดฟ้ามหาราช              เสด็จยาตราทัพมาถึงนึ่
ไปรบรับศัตรูหมู่ไพรี                            ยกทัพตีท่าดินแดงดั่งแจ้งใจ
ยกกระบวนพยุหพลทางชลมารค      อันหลายหลากมาตามลำน้ำใหญ่
จำนวนพลสองหมื่นน่าตื่นใจ               ทั้งเรือโล่เรือรบมีครบครัน
เสียงไชโยโห่ร้องกึกก้องฟ้า               เสียงนาวาพันลำซ้ำสนั่น
คลื่นระลอกกระฉอกฝั่งไปทั้งวัน         คร้ังกระนั้นทำศึกดูครึกโคร
มีเรือทรงพระชัยนำไปหน้า                 ทหารกล้าอึกทึกแห่ฮีกโหม
มีพิณพาทย์ระนาดฆ้องกลองประโคม เข้าจู่โจมศึกคะนองในท้องธา
มีเรือพระที่นั่งบัลลังก์แก้ว       อันเพริดแพรวลอยผงาดอย่างอาจหาญ
พรั่งพร้อมเรืออำมาตย์ราชบริพาร แล่นขนานแวดล้อมอยู่พร้อมเพรียง
ครั้นถึงบางนกแขวกก็แปลกโปรด    สดับโสตรนกแขวกแสกแสกเสียง
พระนิพนธ์เพลงยาวกล่าวจำเรียง      ขอเชิญเอียงโสตรมาฟังคารม

" มาถึงย่านบางนกแขวกแสกเสียง     สะท้านใจเพียงใจจะหล่อล่ม
เคยฟังเสียงโคมขานสำราญรมย์        ครั้งนี้มาระงมแต่เสียงนก
ยิ่งคิดคิดอนิจจาใจเอ๋ย                      ใครจะเลยจะเล็งเห็นหัวอก
ได้ความระกำใจมาหลายยก              เพราะจะต้องปิดปกให้พ้นภัย
มิให้หมู่พาลาอาธรรม์                        มาย่ำยีเขตขัณฑ์บุรีได้
จึงสู้เสียสละรักหักใจ                         มาทนเทวษอยู่ไกลเอกา..."

โอ้แม่น้ำแม่กลองที่นองไหล             เคยไหลหลั่งดังนี้พันปีกว่า
เป็นทางน้ำคนได้เคยไปมา               มีเรือค้าขึ้นล่องในท้องธาร
มีองค์พระราชามหาราช                    เสด็จยาตรยกพหลพลทหาร
ไปรบศึกศัตรูผู้รุกราน                        ป้องกันบ้านเมืองไทยแต่ไรมา
ชมแม่กลองกวีวรรณพรรณนา           อ่านแล้วพาซาบซึ้งคนึงใน
น้ำแม่กลองไหลหลั่งอยู่ดังนี้             อีกพันปีก็ยังคงหลั่งไหล
แต่วัดวาอารามงามวิไล                  คงเปลี่ยนไปรูปโฉมและโนมพรร
อันชื่อเสี่ยงเรียงนามอารามนี้               คงยังมีติดถิ่นแผ่นดินมั่น
ถึงวัดใดโรยร้างไปกลางคัน                ชื่อเสียงนั้นคงมีอยู่ที่กลอ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น